PHOTOGRAPHY WEBLOG

In de Volkskrant vandaag een artikel over de "onweerstaanbare vergeelde foto’s" van de inmiddels 82-jarige Rotterdamse fotograaf Jan Schaper, die tot en met 23 mei bij Galerie Cokkie Snoei in Rotterdam hangen. Al die tijd stonden ze opgeslagen in het huis van de fotograaf.

Geen perfect uitgevoerde nieuwe afdruk kan op tegen de gedachte dat de fotograaf zelf in de donkere kamer heeft staan zwoegen om die ene blik van dat ene meisje zo helder mogelijk te doen uitkomen. En blikken van meisjes – daar draait het in de foto’s van Schaper om. In de jaren vijftig zat Schaper de jeugd letterlijk dicht op de huid met zijn camera: de dansende paartjes in donkere ruimten, rokende en dromende meisjes in onschuldige bloemetjesjurken.

Het fotograferen van deze ‘nieuwe jeugd’ midden jaren vijftig was voor Schaper een voedingsbodem voor zijn eigen visie. En met een grote opmerkingsgave wist hij momenten vast te leggen waarbij het leven op suggestieve wijze wordt belicht. Deze foto’s werden in 1957 voor het eerst (en het laatst!) in ’t Achteronder aan de Witte de Withstraat in Rotterdam tentoongesteld.

Hoewel tweemaal zo oud als zijn gefotografeerde ‘jeugd’ was Schaper een der ‘hunnen’. Hij luisterde naar hun gesprekken en zag hun vreugde en verdriet. Rokend in een café, ademloos luisterend naar Jazzmuziek en dansend en drinkend op feestjes laten Schapers’ hoofdpersonen zich op ongedwongen wijze voor de camera gaan. Dit schonk de fotograaf de gelegenheid hen spontaan te fotograferen en hun individualiteit te registreren.

De reeks foto’s te zien bij Cokkie Snoei zijn documenten waaruit iedereen zijn conclusie kan trekken. Schaper zelf laat de sluiter van zijn camera het werk doen en laat het oordeel aan de kijker over. Net als Henri Cartier-Bresson geeft Schaper de oprechtheid en eerlijkheid van de mens weer, op een boeiende en ontroerende manier zonder de toeschouwer een opvatting op te willen dringen.